Υπηρεσίες

Το οικιακό ποντίκι (Mus musculus) είναι ένα από τα πιο ενοχλητικά και οικονομικά ζημιογόνα ζώα. Τα ποντίκια ευημερούν κάτω από ποικιλία συνθηκών, τα βρίσκουμε μέσα και έξω από οικίες και άλλα κτίρια καθώς και σε χωράφια και γεωργική γη. Καταναλώνουν και μολύνουν τροφή που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, ζώα κτηνοτροφίας ή άλλα ζώα. Επιπρόσθετα μπορούν να προκαλέσουν ζημιά σε κτιριακές εγκαταστάσεις και περιουσίες, και μεταφέρουν παθογόνους οργανισμούς που μπορούν να προκαλέσουν αρρώστιες όπως η σαλμονέλωση (τροφική δηλητηρίαση).

Τα οικιακά ποντίκια είναι μικρά τρωκτικά με σχετικά μεγάλα αυτιά, μικρά μαύρα μάτια και συνήθως έχουν χρώμα καφετί προς γκρίζο. Ένα ενήλικο ζώο έχει μήκος περίπου 5-1/2 μέχρι 7-1/2 ίντσες, συμπεριλαμβανομένης της ουράς που είναι 3- 4 ίντσες.

Η παρουσία τους γίνεται γνωστή από τα απορρίμματα, αχνάρια και ροκανίσματα που αφήνουν πίσω τους. Κατασκευάζουν τις φωλιές τους από σχισμένα κομματάκια χαρτί ή άλλο ινώδες υλικό, συνήθως σε καλά καλυμμένους χώρους. Τα οικιακά ποντίκια αφήνουν επιπλέον μια χαρακτηριστική μυρωδιά που προδίδει την παρουσία τους. Είναι πιο ενεργά κατά τις βραδινές ώρες αλλά μπορεί να τα δείτε να κυκλοφορούν και την ημέρα

Οι αρουραίοι είναι το πιο προβληματικό και ζημιογόνο είδος τρωκτικού στην Ελλάδα. Καταναλώνουν και μολύνουν τροφές, κάνουν ζημιές σε κτίρια και περιουσίες, και μεταφέρουν παράσιτα και αρρώστιες σε άλλα ζώα και σε ανθρώπους. Οι αρουραίοι ζουν και ευδοκιμούν σε ποικίλα κλίματα και συνθήκες όπως μέσα και γύρω από οικίες και άλλα κτίρια, φάρμες, κήπους και χωράφια.

Παρόλο που δεν εμφανίζονται τακτικά σε ανθρώπους, τα σημάδια της παρουσίας τους είναι ευδιάκριτα. Είναι σημαντική η εξακρίβωση του είδους του αρουραίου που έχει παρουσιασθεί για την τοποθέτηση δολωματικών σταθμών στα πιο αποτελεσματικά σημεία.

Τα δύο είδη αρουραίων που υπάρχουν στην Κύπρο είναι τα «Rattus Rattus» και «Rattus Norvegicus»

Οι κατσαρίδες μολύνουν σπίτια, εστιατόρια, νοσοκομεία, αποθήκες, γραφεία και οποιοδήποτε κτίριο το οποίο έχει αποθηκευτικούς χώρους ή χώρους παρασκευής τροφίμων. Μολύνουν τρόφιμα και μαγειρικά σκεύη / πιατικά, καταστρέφουν υφάσματα & χάρτινα προϊόντα, και αφήνουν κηλίδες και άσχημες μυρωδιές σε οτιδήποτε αγγίζουν.

Οι κατσαρίδες έρχονται σε επαφή με ανθρώπινα και ζωικά περιττώματα και μπορούν να μεταφέρουν βακτήρια που προκαλούν τροφική δηλητηρίαση όπως Σαλμονέλα και Shigella. Επίσης μπορεί να μεταδώσουν Σταφυλόκοκκο, Στρεπτόκοκκο, Ηπατίτιδα και βακτήρια coliform. Θεωρούνται ότι συμβάλουν στην εξάπλωση τύφου και δυσεντερίας. Μερικά άτομα, ειδικά εκείνα που υποφέρουν από άσμα, είναι ευαίσθητα στα αλλεργιογόνα που παράγονται από τις κατσαρίδες. Γενικά οι άνθρωποι νιώθουν αποστροφή με τον εντοπισμό και μόνο κατσαρίδων στα σπίτια τους.

Οι κατσαρίδες είναι μέτριου προς μεγάλου μεγέθους έντομα και ανήκουν στην τάξη των Δικτυόπτερων. Είναι επίπεδα έντομα με μακριές κεραίες. Μερικά άτομα τις συγχύζουν με τα σκαθάρια όμως οι ενήλικες κατσαρίδες έχουν μεμβρανώδη φτερά και δεν έχουν τα χοντρά εμπρόσθια φτερά των σκαθαριών. Είναι νυκτόβιες και τρέχουν γρήγορα όταν ενοχληθούν. Οι ανήλικες κατσαρίδες (νύμφες) μοιάζουν με τις ενήλικες αλλά είναι πιο μικρές και δεν έχουν φτερά.

Υπάρχουν τρία είδη κατσαρίδων στην Ελλάδα: Americana, Germanica και Orientalis.

Τα μυρμήγκια είναι τα πιο συνήθη έντομα που βρίσκουμε στα σπίτια. Τα βρίσκουμε και σε εστιατόρια, νοσοκομεία, γραφεία, αποθήκες και άλλα κτίρια όπου μπορούν να βρουν φαγητό και νερό. Όταν έχουν εγκαταστήσει φωλιά κοντά ή μέσα σε κτίριο είναι δύσκολη η καταπολέμηση τους.

Τα μυρμήγκια ανήκουν στην τάξη των Υμενοπτέρων και είναι συγγενικό είδος με τις μέλισσες και σφήκες. Είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμα στην μορφή των ενηλίκων εντόμων χωρίς φτερά (εργάτες). Τα φτερωτά μυρμήγκια αφήνουν τις φωλιές τους σε μεγάλους αριθμούς για να δημιουργήσουν νέες αποικίες και να ζευγαρώσουν και είναι εύκολο να τους συγχύσει κανείς με τους φτερωτούς τερμίτες. Τα οικιακά μυρμήγκια τρέφονται με ζάχαρη, σιρόπια, μέλι, χυμούς φρούτων, λιπαρές τροφές, κρέας, δημητριακά κ.α. Μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλες ουρές από εκατοντάδες εργάτες που κινούνται από πηγές τροφής προς τις φωλιές τους προκαλώντας αναστάτωση στους ενοίκους του σπιτιού.

Σε εξωτερικούς χώρους προσελκύονται από γλυκές εκκρίσεις όπως μελίτωμα που παράγεται από παράσιτα των φυτών. Μερικές φορές μάλιστα προστατεύουν αυτά τα παράσιτα από τους φυσικούς τους εχθρούς για να παίρνουν περισσότερο μελίτωμα. Τα μυρμήγκια μπορούν να δαγκώσουν με τις όμοιες με δαγκάνες σιαγώνες τους.

Οι ψύλλοι είναι πολύ μικρά έντομα (μέχρι 1/8 της ίντσας) έτσι είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τα χαρακτηριστικά τους. Έχουν χρώμα κοκκινωπό προς μαύρο, δεν έχουν φτερά και το σώμα τους έχει στενό σχήμα. Το στόμα τους έχει όργανα που τρυπούν και αναρροφούν αίμα από το ζώο στο οποίο έχουν προσκολληθεί.

Υπάρχει η υποψία ότι οι ψύλλοι μεταδίδουν ένα είδος τύφου στους ανθρώπους. Είναι πολύ ενοχλητικοί σε ανθρώπους και κατοικίδια ζώα. Οι ψύλλοι των γάτων πολύ πρόθυμα τρέφονται και από οποιοδήποτε άλλο θερμόαιμο ζώο. ΄Τα τσιμπήματα των ψύλλων είναι πολύ ενοχλητικά και συνήθως γίνονται στο κάτω μέρος των ποδιών αλλά μπορεί να συμβούν και σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Το τσίμπημα αφήνει ένα μικρό κόκκινο κεντρικό σημείο που περιβάλλεται από κόκκινο στεφάνη, συνήθως δεν φουσκώνει πολύ. Τις περισσότερες φορές προκαλεί μέτρια φαγούρα αλλά μπορεί να προκαλέσει μεγάλο ερεθισμό σε άτομα με ευαίσθητο δέρμα. Σε μερικά άτομα και ζώα μπορεί να προκαλέσει αλλεργική δερματίτιδα η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό, τριχόπτωση, κοκκίνισμα του δέρματος και μόλυνση δευτέρου βαθμού. Ένα μόνο τσίμπημα μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση και φαγούρα η οποία ίσως διαρκέσει μέχρι και 5 μέρες. Οι ψύλλοι επίσης μπορεί να χρησιμεύσουν ως φορείς εχινόκοκκου των σκύλων. Οι σκύλοι και οι γάτοι μπορεί να προσβληθούν από αυτά τα παράσιτα των εντοσθίων τους ενώ γλύφουν το τρίχωμα τους καταπίνοντας έτσι ψύλλους που μεταφέρουν κύστη του παράσιτου.

Από τα χιλιάδες είδη μυγών, μόνο μερικά συγκεκριμένα είδη ενοχλούν εντός και γύρω από τα σπίτια. Μερικά από τα πιο ενοχλητικά είδη είναι η οικιακή μύγα (Musca domestica), η Musca autumnalis, η αλογόμυγα (Stomoxys calcitrans), η μικρή οικιακή μύγα (Fannia canicularis), και μερικά είδη μύγας των σκουπιδιών (π.χ. του γένους Phaenicia. Τα έντομα αυτά τρέφονται με περιττώματα ζώων, σκουπίδια και οργανική ύλη σε αποσύνθεση από τα οποία μεταφέρουν βακτήρια και ιούς που προκαλούν ανθρώπινες ασθένειες. Επιπρόσθετα οι αλογόμυγες τρέφονται με αίμα θηλαστικών και το τσίμπημα τους είναι ιδιαίτερα οδυνηρό.

Οι οικιακές μύγες δεν τσιμπούν αλλά μπορούν να μεταδώσουν μικρόβια που προκαλούν διάρροια, χολέρα, τροφική δηλητηρίαση, δυσεντερία οφθαλμικές μολύνσεις κ.α.

Οι κοριοί ανήκουν στην οικογένεια εντόμων Cimicidae και περιλαμβάνουν 3 είδη που τσιμπούν και ανθρώπους. Από αυτά το πιο σημαντικό είδος είναι το Cimex lectularius το οποίο τσιμπά και νυχτερίδες, πουλιά και τρωκτικά.

Οι κοριοί συνήθως δεν θεωρούνται φορείς ασθενειών. Τσιμπούν αίμα από το θύμα τους με όργανα του στόματος που περιέχουν 2 στιλέτα: το ένα μεταφέρει σάλιο στην πληγή ενώ το άλλο απομυζά.

Το σάλιο που μεταφέρεται στην πληγή μπορεί να προκαλέσει μεγάλο φούσκωμα στο δέρμα με φαγούρα και αν γρατσουνιστεί μπορεί να μολυνθεί. Επιπλέον οι κοριοί έχουν αδένες με τους οποίους αφήνουν οσμές εκτός από τα περιττώματα που αφήνουν στα σεντόνια και γύρω από τις κρυψώνες τους.

Τα θηλυκά κουνούπια σχεδόν όλων των ειδών χρειάζονται αίμα για να αναπτύξουν αυγά και για αυτό και πολλά είδη τσιμπούν ανθρώπους, κατοικίδια και ζώα φάρμας. Η πιο σοβαρή συνέπεια είναι η μετάδοση μικροοργανισμών που προκαλούν αρρώστιες όπως η εγκεφαλομυελίτιδα και η εγκεφαλίτιδα St.Louis. Και οι δύο αρρώστιες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες νευρολογικές διαταραχές στους ανθρώπους (ο Δυτικός ίππειος ιός εγκεφαλομυελίτιδας προσβάλλει και τα άλογα). Οι προσβολές από τον Δυτικό ίππειο ιό εγκεφαλομυελίτιδας θεωρούνται πιο επικίνδυνες για τα βρέφη/νήπια ενώ η εγκεφαλίτιδα St.Louis μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για μεγαλύτερες ηλικίες.

Μερικά κουνούπια μεταδίδουν μαλάρια στους ανθρώπους. Αν κάποιο κουνούπι τσιμπήσει κάποιον που έχει παράσιτα της μαλάριας, μπορεί να μεταδώσει την αρρώστια στο επόμενο(α) άτομα που θα τσιμπήσει. Ακόμα και όταν δεν μεταδίδουν μολυσματικές ασθένειες, τα κουνούπια μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα υγείας στους ανθρώπους και ζώα. Τα τσιμπήματα μπορούν να προκαλέσουν δευτεροβάθμια μόλυνση, αλλεργικές αντιδράσεις, πόνο, ερεθισμό, κοκκινίλα και φαγούρα.

Οι τερμίτες είναι έντομα που ανήκουν στην οικογένεια των Ισόπτερων. Τρέφονται κυρίως με ξυλεία και φυτική ύλη. Μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές σε κτίρια, δάση και φυτείες. Μοιάζουν επιφανειακά λίγο με τα μυρμήγκια λόγω του παρομοίου μεγέθους και κοινωνικών συνηθειών. Συγκριτικά όμως οι τερμίτες είναι πιο λευκοί, με πιο κοντά πόδια και πιο αργοί από τα μυρμήγκια.

Οι τερμίτες έχουν δαγκάνες και τα σώματα τους έχουν μήκος περίπου 1 εκατοστό. Συνήθως ζουν σε υπόγεια τούνελ και μόνο μια ομάδα βγαίνει έξω την άνοιξη η οποία βγάζει φτερά σε αναζήτηση νέας περιοχής για εισβολή και δημιουργία φωλιάς. Τα σώματα της φτερωτής ομάδας είναι πιο σκούρα ενώ οι εργάτες έχουν υπόλευκο χρώμα. Η ομάδα αποβάλλει τα φτερά της μόλις εγκατασταθεί σε καινούρια φωλιά και αρχίζει την δημιουργία τούνελ.

Είναι κοινωνικά έντομα και μια αποικία τους μπορεί να έχει από μερικές εκατοντάδες μέχρι αρκετά εκατομμύρια μέλη. Πολλαπλασιάζονται από μια βασίλισσα η οποία γεννά μέχρι και μερικές χιλιάδες αυγά την ημέρα. Οι εργάτες κυρίως βρίσκουν τροφή και την αποθηκεύουν, συντηρούν την φωλιά και ταΐζουν τα μικρά. Είναι τυφλοί αλλά μπορούν να σκάψουν περίπλοκες φωλιές με συστήματα τούνελ.

Υπάρχουν 5 κύρια είδη τερμίτων. Οι πιο επικίνδυνοι για ζημιές σε υποστατικά είναι οι Subterranean & Drywood. Εξορμούν από την φωλιά τους σε μεγάλους αριθμούς σε αναζήτηση τροφής και μπορούν να τραφούν μέχρι του σημείου να αφήσουν μόνο ένα λεπτό στρώμα ξύλου σε διάφορες επιφάνειες μέσα σε λίγους μόνο μήνες. Eπειδή δρουν υπόγεια και παραμένουν κρυμμένοι, η ζημιά που προκαλούν είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί και συνήθως έχει γίνει ήδη πολύ μεγάλη ζημιά όταν βρεθούν σημάδια προσβολής στην επιφάνεια. Μπορούν να προσβάλουν επίσης χάρτινα υλικά και χαλιά

Υπάρχουν 4 κύρια είδη "woodworm" (σαράκι του ξύλου) στην Ελλάδα. Το σαράκι επίπλων (Furniture Beetle), το σαράκι Longhorn οικίας, το σαράκι ανοβίου (Deathwatch Beetle) και το σαράκι Powder post.

Σαράκι Επίπλων

Το σαράκι επίπλων είναι το πιο διαδεδομένο είδος woodworm. Προτιμά την μαλακή ξυλεία αφήνοντας πίσω του τρύπες εξόδου 1-2mm. Το σαράκι γεννά τα αυγά του στην επιφάνεια του ξύλου και οι προνύμφες τρυπούν το ξύλο δημιουργώντας τούνελ. Προσβάλλει την ξυλεία κοντραπλακέ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είδος ξυλείας. Η παρουσία του εντόμου γίνεται εμφανής από τους μικροσκοπικούς σωρούς σκόνης στην ξυλεία. Η δομική αποδυνάμωση στην οικοδόμηση με το σαράκι επίπλων είναι πιο πιθανή σε ξυλεία με μικρές διαγώνιες τομές και όπου υπάρχει υγρασία. Αυτές οι συνθήκες είναι πιο κοινές σε παλιά σπίτια.

Σαράκι Longhorn Οικίας

Το σαράκι Longhorn οικίας βρίσκεται κυρίως σε ξυλεία οροφής όπου επιτίθεται στο σομφόξυλο συχνά με συνέπεια τη δομική αδυναμία. Προτιμά το ατελές ξύλο όπως παλαιές σανίδες πατώματος, τις δοκούς σοφίτων στη στέγη καθώς και παλιά έπιπλα των οποίων έχει φθαρεί το βερνίκι. Οι τρύπες και τα τούνελ που δημιουργεί το σαράκι αυτό είναι αρκετά μεγαλύτερες από το σαράκι επίπλων.

Στην Ευρώπη οι οικοδομικές εταιρείες και ασφαλιστικοί οργανισμοί εμμένουν όπως γίνει καταπολέμηση από εξειδικευμένη εταιρεία για προσβολές αυτού του είδους. 

Σαράκι ανοβίου

Αυτό το είδος επιτίθεται σε σκληρές ξυλείες όπως λεύκας και βαλανιδιάς. Λόγω της απίστευτης όρεξης του, μετά την επίθεση του σε σκληρές ξυλείες, προχωρά σε μαλακό ξύλο με μεγάλη μανία. Μπορεί να αναπτυχθεί σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα. Η καταπολέμηση πρέπει να γίνει από πιστοποιημένο επαγγελματία μόλις εντοπισθεί η προσβολή.

Σαράκι Powder Post

Στο στάδιο της προνύμφης τα έντομα αυτού του είδους μπορεί να μείνουν για μήνες ή και χρόνια μέσα στο ξύλο. Η παρουσία τους γίνεται εμφανής μόνο όταν βγουν από το ξύλο ως ενήλικες αφήνοντας μικρές τρύπες. Εάν η κατάσταση του ξύλου είναι κατάλληλη, τα θηλυκά μπορούν να γεννήσουν τα αυγά τους και να επαναπροσβάλουν το ξύλο συνεχίζοντας τον κύκλο για γενεές. Η ξυλεία με πολλαπλές προσβολές γίνεται διάτρητη από τρύπες ενώ τριγύρω είναι εμφανές η σκόνη ξύλου που αφήνουν πίσω τους. Επιτίθενται εξίσου σε σκληρή και μαλακή ξυλεία. Τα αντικείμενα που μπορεί να προσβληθούν από σαράκι powder post περιλαμβάνουν ξύλινα εργαλεία ή χερούλια, κορνίζες, έπιπλα, ντουφέκια, βιβλία παιχνίδια, κατασκευές από καλάμι, πατώματα και δομικές ξυλείες το οποίο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο.